Ciuri, ciuri, ciuri di tuttu l’annu, Palieimmu facciuòla ti stava maritannu.
Nnà ‘stu mientri…
vitti un picciriddu ca facìa com’un cuinnùtu,
ca, sdirrubbàtu ‘n menz’a via, addumannava aiutu.
Cuegghiè ‘u lassava sbattiri, si vutava ‘i l’autra banna,
iu minn’addunai, ’u misi aggrìtta. Poi ci fici ‘sta dumanna:
«Figghio’, chi hai ca avi menz’ura ca t’allattarii tuttu?».
«Carivu, m’u sminchiavu buonu ‘u rinuocchiu. Pari ruttu!».
«Santuzza biedda, tuttu fidduliàtu sii. Truppicasti, comu mai?».
«‘a viri a biciriètta ‘n tierra? ‘na scaffa e…batabòmmete: m’allavancai!».
«Buttana ra miseria! Fissa ca sii, ti piacìu curriri e fari ‘u spièittu?».
«Ma quali fissa e fissa? Avemu strati ca mancu nnò desieittu…».
Continua »
Ultimi commenti (172.558)